|
Als kind was ik redelijk idolaat van Samson en Gert, Gert was echt een held. Toen ik iets ouder werd, een jaartje of 12, werd K3 opeens populair, niet echt mijn ding, dus dat waren de eerste minpuntjes voor Gert. Dansend in de discotheek opeens de Kabouterdans door de speakers, was ook geen succes (had toen meer behoefte aan een ander soort Plopper-de-plopper-de-plop), oftewel Gertje kon wederom punten inleveren... Lees meer  Nu ik zelf kinderen heb is Gert inmiddels mijn grootste vijand geworden, god wat haat ik die man! Mason is nog geen seconde wakker of gilt om Mmm-baaa (Bumba). Als er toch één programma is waar mijn haren echt van overeind vliegen dan is het Bumba wel. Wat een onnozele ellende is dat, dat ding (wat is het eigenlijk) praat onverstaanbaar, nonnie-nonnie-babiluuu (lekker dus voor de taalontwikkeling van je kind). Het onderdeeltje "woordjes leren" gaat ook echt mijn pet te boven. Ze laten dan 1 plaatje zien en vervolgens gaat het als volgt: is het een trommel (neeee, gillen dan 10 zeikstemmetjes), is het een trompet (neeeee gillen die rot kinderen nog harder), is het een xylofoon (een wat denk ik, maar de kinderen krijsen neeeeeeeeeeeeeeheeeeeeeee), is het een didgeridoo (jaaaaaaa schreeuwen de kinderen), YEAH RIGHT, alsof die kinderen überhaupt weten wat een didgeridoo is!!
Inmiddels zijn wij gedwongen om het Gert-imperium flink te spekken, je kan werkelijk geen winkel meer in zonder geld uit te moeten geven aan die kerel. Mason weet in de AH feilloos het gangpad met de Bumba koeken te vinden. Ik vrees dat het er in de nabije toekomst ook niet beter op gaat worden want Bumba heeft een theatershow en een eigen pretpark... Nonnie-nonnie, ik moet verplicht oordoppen aanschaffen denk ik (is het een oordop? Jaaaaaaa het is een oordop)! Gert, je was echt mijn held, maar inmiddels vervloek ik je!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |